Twitter: beter dan de rest of toch flauwekul?

'Wat ben je aan het doen?' Daar draait het volledig om bij de microblogsite Twitter. In eerste instantie leek mij dit een heel banale toepassing. Mij interesseert het namelijk niet dat mijn vrienden aan het afwassen zijn of onderweg naar het werk of klaar om een broodje te halen. Toch heb ik sinds oktober 2008 een eigen account, maar ik meld er enkel over bezigheden, waarvan ik veronderstel dat ze mogelijk interessant zouden kunnen zijn voor 'derden', zoals goede boeken die ik gelezen heb, mooie muziek die ik ontdekt heb, een tof concert of een plezante wandeling. Mijn tweets zijn dus niet echt talrijk. Het is wel tof dat je ze kan integreren in Facebook en de blog. Als experiment heb ik vervolgens ook een account voor de bib gemaakt. Daarin kondig ik vooral activiteiten aan. Nadeel is wel dat ik nog geen bibgebruikers kan ontwaren tussen de 'followers'. Maar dankzij de widget op de blog van de bib is dat niet echt een probleem. Vandaag werd ik via mijn RSS-feeds in google reader geattendeerd op een artikel van Jan Klerk , bibliothecaris van Haarlem. Hij heeft het in dit blogbericht over allerlei voordelen van Twitter. Hij verontschuldigt zich o.a. voor het feit dat hij minder blogberichten publiceert, omwille van Twitter. Microbloggen (maximum 140 tekens) zou het langzaam maar zeker aan het overnemen zijn van het klassieke bloggen. Daarbij heb ik toch mijn bedenkingen. Twitter is immers, zoals hij zelf aanhaalt, snel en vluchtig, als een trein waarop je af en toe even instapt en onderweg weer afstapt. Dit past perfect in onze dolgedraaide maatschappij waarin alles oppervlakkig en flitsend moet zijn en nieuwssites en kranten constant op zoek zijn naar de meest actuele 'scoop', waar dan vervolgens heel oppervlakkig over bericht wordt om weer snel verder te spurten naar de volgende primeur! Hopelijk blijft er toch nog wat tijd over voor reflectie en diepgang. Daarvoor blijft een klassieke blog een geschikter medium. De interessante links die via twitter verspreid worden naar geïnteresseerden moeten nog altijd ergens vandaan komen. Als iedereen alleen maar gaat twitteren en stopt met bloggen, gaat de kwantiteit primeren boven de kwaliteit en blijft er nog weinig 'inhoud' over om naar te verwijzen. Dan creëren we weeral eens een nieuwe zeepbel. Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik van de tweets die ik te zien krijg vaak weinig begrijp. Er wordt veel met jargon van web 2.0 specialisten gegoocheld en dit werkt zeker niet drempelverlagend voor de doorsnee bibliotheekmedewerker.