Plezant om te lezen over de arty-farty Amerikaan die dweept met New York en Europa, houdt van dure broodjes, brunchen, biovoeding, authentieke Aziatische restaurants, verre reizen naar plaatsen waar geen toeristen komen, trektochten in de natuur, obscure muziek, arthousefilms. Verder heeft deze 'witte' mens geen televisie, staat hij stil bij concerten, is bekommerd om het milieu en heeft minstens enkele zwarte medemensen en homoseksuelen in zijn vriendenkring. Grappig boekje dat wel tot nadenken zet! Kom ik namelijk ook zo aanstellerig over? Want ongeveer de helft is ook op mij van toepassing.
Posts
